- Əziz həmvətənlər. 2017-ci il arxada qalır. İlin əvvəlində qarşımıza qoyduğumuz bütün vəzifələr icra edildi, Azərbaycanda sabitlik təmin edildi. Sabitliyin mənbəyi xalq-iqtidar birliyidir. Dünyada gedən xoşagəlməz proseslər, qanlı toqquşmalar, müharibələr, münaqişələr göstərir ki, sabitlik olmayan yerdə inkişafdan söhbət gedə bilməz. Azərbaycan xalqı 2017-ci ildə sabitlik şəraitində yaşamışdır. Bizim beynəlxalq əlaqələrimiz bu il daha da genişləndi. Bizimlə əməkdaşlıq etmək istəyən ölkələrin sayı gündən-günə artır. Azərbaycan dünyada özünü ləyaqətli və etibarlı tərəfdaş kimi göstərir. Qonşu ölkələrlə əlaqələrimiz daha yüksək pilləyə qalxmışdır. Bu əlaqələr hər bir ölkə üçün çox önəmlidir, bizim üçün də. Bütün qonşularımızla qarşılıqlı hörmət əsasında dostluq əlaqələrimiz regional sabitliyə müsbət təsir göstərir. Azərbaycan bu il İslam Əməkdaşlıq Təşkilatı çərçivəsində fəal iştirak edib və İslam həmrəyliyinin inkişafına, güclənməsinə öz dəyərli töhfəsini vermişdir. Bildiyiniz kimi, 2017-ci il Azərbaycanda “İslam Həmrəyliyi İli” elan olunmuşdur və bu il ərzində həm ölkə daxilində, həm xaricdə bir çox önəmli tədbirlər keçirilmişdir. Eyni zamanda, bu il Avropa İttifaqı ilə əlaqələrimiz yeni pilləyə qalxıb, yeni saziş üzərində danışıqlar başlamışdır. Bildiyiniz kimi, keçən il Azərbaycanda “Multikulturalizm İli” elan olunmuşdur. Azərbaycan dinlərarası, mədəniyyətlərarası dialoqun inkişafında öz dəyərli rolunu oynayır və hesab edirəm ki, dünya miqyasında bu sahədə mərkəzlərdən birinə çevrilmişdir. Mən bu il 20-dən çox xarici səfər etmişəm. Bu səfərlər çərçivəsində Azərbaycanın milli maraqlarını müdafiə etmişəm. Deyə bilərəm ki, xarici tərəfdaşlarla əlaqələrimiz bir daha göstərir ki, Azərbaycanın dünya miqyasında çox müsbət imici və reputasiyası vardır. Xarici siyasətimizin əsas məsələsi Ermənistan-Azərbaycan, Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin ədalətli həllidir. Bu istiqamətdə nəticələr olmasa da, hesab edirəm ki, 2017-ci ildə bizim mövqelərimiz daha da möhkəmləndi. Birinci onu qeyd etməliyəm ki, separatist rejim tərəfindən keçirilmiş qondarma “referendum” dünya ictimaiyyəti tərəfindən qəbul edilmədi. Nə qonşu ölkələr, nə Avropa İttifaqı, nə də ki bütün başqa ölkələr bu qondarma “referendum”u tanımadılar və beləliklə, bir daha göstərdilər ki, bütün dünya birliyi Dağlıq Qarabağı Azərbaycanın ayrılmaz hissəsi kimi tanıyır. Bu da təbiidir. Çünki Dağlıq Qarabağ bizim əzəli tarixi torpaqlarımızdır. Əsrlər boyu Azərbaycan xalqı bu torpaqlarda yaşayıb, yaradıb, qurub. Sadəcə olaraq, mənfur qonşular tərəfindən bizim tarixi, dini abidələrimiz məhv edilibdir və uzun illərdir ki, bu torpaqlar işğal altındadır. Hesab edirəm, ikinci önəmli məsələ ondan ibarətdir ki, Ermənistan qeyd-şərtsiz danışıqlara qoşuldu, baxmayaraq ki, şərt qoyurdu. Aprel məğlubiyyətindən sonra Ermənistan tərəfindən irəli sürülmüş heç bir şərt Azərbaycan tərəfindən qəbul edilmədi. Danışıqlar qeyd-şərtsiz bərpa edildi. Ümid edirəm ki, danışıqlar nəticəsində biz məsələnin həllinə nail ola bilərik. Əlbəttə ki, danışıqlarda bizim mövqeyimizi güclü iqtisadi və hərbi potensial daha da gücləndirir. Aprel məğlubiyyətindən sonra Ermənistan hələ də özünə gələ bilməyib. Hesab edirəm, bu məğlubiyyət onlar üçün yaxşı dərs olmalıdır, bir daha bütün dünyaya göstərməlidir ki, Azərbaycan xalqı heç vaxt işğalla barışmayacaq. Aprel qələbəmizdən sonra Ağdərə, Cəbrayıl, Füzuli rayonlarında vaxtilə işğal altında olmuş torpaqlarda Azərbaycan bayrağı dalğalanır. Gün gələcək bizim bayrağımız bu gün hələ də işğal altında olan bütün torpaqlarda, o cümlədən Şuşada dalğalanacaqdır. Bunu deməyə əsas verən Azərbaycan xalqının əyilməz iradəsidir, Azərbaycan rəhbərliyinin siyasətidir. Bu il Cocuq Mərcanlı kəndinə uzun fasilədən sonra həyat qayıtdı. Cocuq Mərcanlının inkişafı bizim əyilməz ruhumuzun rəmzidir. Uzun illər o kəndin sakinləri başqa yerlərdə yaşamışlar. Ancaq Azərbaycan dövləti orada qəsəbə salandan sonra onlar öz doğma torpağına qayıtmışlar. Cocuq Mərcanlının bərpası bizim qürur mənbəyimizdir. Bu gün orada 150 evdən ibarət gözəl qəsəbə salınıb, məktəb, tibb məntəqəsi, uşaq bağçası və Şuşa məscidinin – vəhşi qonşular tərəfindən dağıdılmış Şuşa məscidinin bənzəri olan məscid tikilib. Qeyd etməliyəm ki, bu il məcburi köçkünlərin problemlərinin həlli işində digər çox önəmli və deyə bilərəm ki, tarixi hadisə baş vermişdir. Vaxtilə işğal altında olan Şıxarx qəsəbəsində 1170 ailə üçün tikilmiş şəhərcik açılmışdır. Bu önəmli hadisə bir tərəfdən onu göstərir ki, məcburi köçkünlərin problemləri daim diqqət mərkəzindədir. Digər tərəfdən, onu göstərir ki, işğaldan azad edilmiş torpaqlarda Azərbaycan yeni həyat qurur, yeni ictimai binalar, yaşayış binaları salınır və minlərlə köçkün bu torpaqlara qayıdır. Bizim hərbi potensialımız bu il də diqqət mərkəzində olmuşdur. Ordumuz üçün nə lazımdırsa onu da biz həll etdik. Bu gün bütün beynəlxalq reytinqlər göstərir ki, Azərbaycan Ordusu nəinki bölgədə, dünya miqyasında güclü ordular sırasındadır. Düşmən bunu bilir və bilməlidir. Bundan sonra da ordu quruculuğu üçün bütün lazımi tədbirlər görüləcək, yeni texnika, silahlar, ən müasir döyüş vasitələri alınır və alınacaqdır. Əlbəttə ki, qarşımızda duran bütün vəzifələri icra etmək üçün güclü iqtisadiyyat lazımdır. Biz bu istiqamətdə də bu il çox fəal işləmişik. 2017-ci il tarixdə dərin, köklü və nəticə verən iqtisadi islahatlar ili kimi qalacaqdır. Baxmayaraq ki, neftin qiyməti hələ də aşağı səviyyədədir və Azərbaycanda neftin hasilatı düşür, Azərbaycan apardığı islahatlar nəticəsində çətin vəziyyətdən şərəflə çıxa bilmişdir. Bunu beynəlxalq mötəbər təşkilatlar da qeyd edir. Davos Ümumdünya İqtisadi Forumunun hesablamalarına, ölkələrin iqtisadiyyatlarının rəqabətqabiliyyətliliyinə görə Azərbaycan dünya miqyasında 35-ci yerdədir. Bu, ilk növbədə, onu göstərir ki, ölkəmizdə aparılan çox ciddi islahatlar gözəl nəticələr verir. Bu il iqtisadiyyatın qeyri-neft sektoru 2 faizdən çox, iqtisadiyyatımızın qeyri-neft sənayesi 3 faizdən çox, kənd təsərrüfatı isə 4 faizdən çox artmışdır. Hesab edirəm ki, indiki şərait üçün bu, çox yaxşı nəticədir. Əminəm ki, 2018-ci ildə rəqəmlər daha da böyük olacaq. Eyni zamanda, biz öz valyuta ehtiyatlarımızdan da çox səmərəli şəkildə istifadə etdik. Baxmayaraq ki, neftin qiyməti aşağı düşüb, biz valyuta ehtiyatlarımızı artıra bilmişik, özü də böyük dərəcədə. Valyuta ehtiyatlarımız 4,5 milyard dollardan çox artmışdır. Bu da bizim strateji ehtiyatımızdır, bizə həm iqtisadi, həm də siyasi müstəqillik verən və onu gücləndirən amillərdən biridir. Azərbaycanın regionları bu il sürətlə inkişaf etmişdir. Mən bu il regionlara 30-dan çox səfər etmişəm. Hər yerdə quruculuq-abadlıq işləri göz oxşayır. Bu il neft-qaz sektorunda tarixi hadisələr baş vermişdir. “Azəri-Çıraq-Günəşli” neft yatağının istismar müddətinin uzadılması məsələsi həll olundu. Bu kontrakt 2050-ci ilə qədər qüvvədə olacaq və ölkəmizə milyardlarla dollar gəlir gətirəcək. Sadəcə olaraq, Azərbaycana verilən bonus 3 milyard dollardan çoxdur. Cənub Qaz Dəhlizinin icrası demək olar ki, son mərhələyə qədəm qoyub. Gələn il TANAP layihəsinin açılışı gözlənilir. Bu da tarixi hadisədir. Azərbaycan Avropanın enerji təhlükəsizliyinin təmin edilməsində çox önəmli tərəfdaşa çevrilir. Bu il digər tarixi layihə öz həllini tapmışdır, Bakı-Tbilisi-Qars dəmir yolunun açılış mərasimi Bakıda keçirilmişdir. Bu dəmir yolu layihəsi qitələri birləşdirir. Bakı-Tbilisi-Qars Asiya ilə Avropa arasında ən qısa və etibarlı yol olacaq, bundan sonra onilliklər ərzində Azərbaycana həm iqtisadi, həm siyasi dividendlər gətirəcək. Azərbaycan önəmli tranzit ölkəsinə çevrilir. Əgər biz Şimal-Cənub nəqliyyat dəhlizini də qeyd etsək görərik ki, Azərbaycan dünya miqyasında, - baxmayaraq ki, bizim açıq dənizlərə çıxışımız yoxdur, - strateji nəqliyyat mərkəzinə çevrilir. Bu il idmançılarımız bizi qələbələrlə sevindirmişlər. Bakıda ən yüksək səviyyədə keçirilmiş IV İslam Həmrəyliyi Oyunlarında Azərbaycan idmançıları birinci yerə layiq görüldülər. Bütün müsəlman aləmində birinci yeri qazanmaq çox böyük tarixi nailiyyətdir. Əgər biz 2015-ci il Avropa Oyunlarını yada salsaq, orada da Azərbaycan komandası ikinci yerdə idi. Yəni, bu, bir daha onu göstərir ki, Azərbaycan güclü idman dövlətidir. Bu il Azərbaycanda “İslam Həmrəyliyi İli” elan olunmuşdur. Hər zaman olduğu kimi, Azərbaycan bütün məsələlərdə İslam həmrəyliyinin güclənməsinə öz töhfəsini verir. Bu il də istisna olmamışdır. Bir sözlə, 2017-ci il ölkəmiz üçün uğurlu olub, əminəm ki, gələn il də uğurlu olacaqdır. Bu gün Dünya Azərbaycanlılarının Həmrəylik Günüdür. Fürsətdən istifadə edərək bütün dünyada yaşayan azərbaycanlıları bu bayram münasibətilə təbrik edirəm. Hörmətli həmvətənlər, mən sizi Dünya Azərbaycanlılarının Həmrəylik Günü və Yeni il bayramı münasibətilə bir daha ürəkdən təbrik edirəm, sizə cansağlığı, xoşbəxtlik arzulayıram. Bayramınız mübarək olsun!

Главный показатель любого государства - это его способность обеспечить неуязвимость территории страны, безопасность населения от внешних угроз. Это сложная задача, зависящая от множества факторов. Однако, очевидно, что предпосылкой ее решения является наличие высокоорганизованных пограничных войск и профессионалов, посвятивших свою жизнь служению в этих войсках. Пограничник - необычный военный, его служба проходит на периферии страны, на линии государственной границы. А это горы и леса, степи и пустыни, долины рек и морские берега. Суровую, рискованную во многих отношениях службу на границе могут выдержать только ответственные, высоконравственные люди, подлинные патриоты. Даже недлительную службу солдата на границе можно считать подвигом. И бесценным является подвиг тех, кто посвятил службе на границе всю свою жизнь. Именно к числу таких людей относится генерал-майор Мустафа Джафар оглы Насиров. Генералу Насирову еще при жизни были посвящены очерки, повести, фильмы. Хорошо известна, например, повесть Ахмедага Муганлы “Семь листков древа жизни”, изданная еще в 1984 г., на ее основе снят фильм “На родных берегах”. Но в публикациях и фильме не нашло отражение многие стороны деятельности Насирова, поскольку большинство из них тогда считалось секретным. Генерал Насиров родился 25 октября 1921 года в г. Дербенте в семье служащего. Окончив Дербентское педагогическое училище, он в 1938 году поступил в педагогический институт и с 1940 года работал учителем в Сабнавинской неполной средней школе. С началом Отечественной войны пришлось прервать учебу в Институте и преподавательскую деятельность. Насиров был призван в ряды Советской Армии, участвовал в боях под Москвой, затем был направлен на учебу в Саратовское пограничное училище, где за девять месяцев прошел трехлетнюю программу (в соответствии с требованиями военного времени) и стал офицером. Командная его деятельность началась в Киргизском округе, в горах Памира. В марте 1947 г. он был назначен военным комендантом города Фрунзе по войскам НКВД. В 1948 г. экстерном завершил высшее образование в Киргизском государственном педагогическом институте. В том же году был направлен в военную академию МГБ, по ее окончанию начал службу заместителем начальника отдела боевой подготовки в штабе Азербайджанского пограничного округа КГБ СССР. Военная карьера Насирова росла стремительно. Он вскоре был назначен начальником штаба Пришибского пограничного отряда, затем начальником Нефтчалинского и впоследствии Нахичеванского пограничного отряда. Следует отметить, что Насиров был единственным азербайджанцем, выдвинутым на столь ответственные посты в пограничных войсках КГБ СССР. Насиров был исключительно грамотным и волевым начальником, отлично знал войска, умел превосходно организовать взаимодействие отрядов и застав. Он предпочитал всегда лично следить за ходом учений с передового наблюдательного пункта. И каждый воин - пограничник знал, что их командир рядом. Особенно ярко проявилась его деятельность в Нахичеванском пограничном отряде, которым он командовал с 1962 по 1968 гг. Анализируя состояние границы, он пришел к выводу о необходимости введения новых форм и способов ее охраны, в соответствии с новыми техническими возможностями. Речь шла о широком внедрении электронных систем контроля, наблюдения. Проводил эксперименты, показательные занятия в присутствии представителей старших штабов и управлений, добивался публикаций в общесоюзном журнале ‘‘Пограничник”, в том числе в “Секретном сборнике статей” этого же журнала, а также в окружной газете, доказывая не безынтересность своих нововведений. Вскоре Насиров был назначен пограничным комиссаром СССР по Нахичеванскому и Джульфинскому участкам, а также пограничным уполномоченным СССР на территории строительства с ИраномАраксинского и Мильско-Муганского гидросооружений. Ни на одного начальника отряда не возлагались одновременно три такие ответственные должностные обязанности. Относясь с любовью к своему народу, он проявлял гибкость и смелость, чтобы облегчить бремя многочисленных ограничений пограничного режима, содействовал улучшению условий жизни и хозяйственной деятельности населения. Не случайно в 40 годовщину Нахичеванской автономной республики Насиров был награжден Почетной грамотой «За заслуги в развитии экономики и культуры Нахичеванской автономной республики», а в декабре 1967 года был удостоен ордена Красного знамени, что являлось редким случаем в мирное время. В 70-е годы в Азербайджане наметилась активизация военно-патриотического воспитания молодежи, популяризация военной службы, офицерской профессии, началась масштабная подготовка национальных военных кадров. И все это делалось по инициативе Первого секретаря ЦК КП Азербайджана Гейдара Алиева. В эти годы впервые на высокие воинские должности были выдвинуты азербайджанцы. Первым заместителем командующего Бакинским округом ПВО был назначен генерал-полковник Т.Я.Агагусейнов, командующим зенитноракетными войсками этого же округа - генерал-лейтенант Д.Г.Расулбеков, командующим Каспийской флотилией - вице-адмирал Г.Г.Касумбеков, начальником Бакинского высшего командного общевойскового училища -генерал-лейтенант В.Э.Баршатлы. Получили звания генерал-лейтенанта председатель КГБ З.М.Юсиф-заде и военком республики М.М.Касумов. В ноябре 1968 г. Насиров был назначен заместителем начальника оперативно-войскового отдела, а в декабре 1972 г. заместителем начальника войск Краснознаменного Закавказского пограничного округа КГБ СССР, в 1974 г. получил звание генерал-майора. Тесные связи с руководством партийных, советских органов пограничных районов, позволили Насирову выдвигать подготовленные национальные кадры в пограничные войска, принимать активное участие в общественно-политической жизни республики. При поддержке и помощи руководства республики ему удалось развернуть строительство жилых, служебных зданий, оздоровительных и спортивных комплексов, целых военных городков в Садараке, Шаруре, Нахичевани, Пришибе, Ленкоране, Мардакянах, Баку, которые пригодились впоследствии пограничным войскам независимой Азербайджанской Республики. Его разносторонняя деятельность в 70-е годы привлекла внимание писателя Александра Авдеенко, он в своей книге “Граница”, изданной в Москве в 1977 г., писал: “Истинно пограничная память у Насирова. Есть в нем одна особенность, которую так ценят на границе: творческая одержимость. Он был неутомимым искателем всевозможных новинок, облегчающих борьбу с нарушителями. Таким и остался. Он, как отличный шахматист, умеет думать за противника. Угадывает, упреждает хитроумные его ходы”. Высокую гражданскую позицию проявил Насиров, когда его единственного сына в 1981 году направили служить в Афганистан. Разумеется, он мог бы попросить военный комиссариат оставить служить сына в Закавказье. Но решил, что его сын должен выполнить свой гражданский долг там, где это необходимо Родине. И сын - Элыпад, достойно отслужив установленный срок, вернулся с боевой наградой из Афганистана. Активностью, настойчивостью, решительностью, любовью к народу отличалась его работа по руководству деятельностью пограничных войск в Азербайджане. Известно, что по Закону о прохождении военной службы того времени генерал-майоры, генерал-лейтенанты могли служить до 55-летнего возраста. Военный Совет пограничных войск СССР дважды по пять лет продлевал ему прохождение службы. Он был единственным генералом в пограничных войсках (кроме командующего пограничными войсками страны), прослужившим в войсках до 65-летнего возраста. О высокой компетентности Насирова свидетельствует тот факт, что он трижды приказом Председателя КГБ СССР назначался председателем Государственной экзаменационной комиссии по выпуску Московского и Алмаатинского высших командных пограничных училищ, четырежды избирался депутатом Верховного Совета Азербайджанской Республики, членом Президиума Верховного Совета, был награжден различными орденами. Ему было присвоено звание “Почетный сотрудник госбезопасности СССР”, почетные звания “Заслуженный юрист” и “Заслуженный пропагандист Азербайджанской Республики”. Говоря о генерале Насирове, как о видном азербайджанском военачальнике, нельзя не отметить его высокие человеческие качества. Генерал был цельной личностью. Во всем его облике, манере поведения проявлялась ответственность, достоинство, военная выправка. Отличительными чертами характера этого человека являлись эрудированность, принципиальность, аргументация принимаемых решений, стремление быть всегда в курсе событий, связанных с организацией и несением ответственной пограничной службы. Именно это позволяло ему своевременно реагировать на изменение оперативной обстановки на государственной границе. Сослуживцы генерала Насирова отзываются о нем с глубоким уважением не только как о талантливом командире, но и как о чутком, отзывчивом человеке. Они отмечают его удивительный такт в отношениях с подчиненными, уважение к личному составу, воинское достоинство. Авторитет Насирова в те годы в Республике был очень высоким. Этим объясняется, в частности, то обстоятельство, что еще за 2 месяца до выхода в отставку в 1987 г., он был избран на общественную должность Председателя вновь созданного Азербайджанского Совета ветеранов войны, труда и Вооруженных сил. Возглавив Совет ветеранов, генерал Насиров сделал очень многое для того, чтобы эта общественная организация заняла достойное место в Республике. Своей творческой одаренностью, высокой работоспособностью, генерал задавал тон в ветеранской работе. От вновь избранного председателя Совета ждали немедленных действий. А он присматривался, изучал положение дел, знакомился с документами, беседовал с руководителями Советов. Из их докладов внешне складывалась вроде бы благополучная картина. Однако у него сформировалось свое видение организации работы. Так, стали систематическими проведение зональных семинаров руководителей ветеранских организаций, непосредственная встреча с ветеранами в районах Республики. Сейчас можно считать, что славной страницей биографии генерала стало также руководство им в течение восьми лет Азербайджанским республиканским Советом ветеранов. На этом почетном и ответственном посту вновь в полную силу проявились его замечательные организаторские способности, еще полнее раскрылись такие достоинства, как внимание к людям, готовность отдать все свои силы и способности служению Родине. По разным вопросам обращались к нему бывшие фронтовики, труженики тыла военных лет. Непростые проблемы ветеранов требовали принятия однозначных, порой безотлагательных решений. Советы, рекомендации генерала всегда были исключительно конструктивными. При этом все, кто с ним общался, видели в нем человека корректного, скромного, обаятельного. Его встречи с ветеранами всякий раз превращались в задушевные беседы. Насиров обладал бесценным даром человека, умеющего выслушать собеседника, понять его, а потом сделать все, чтобы помочь боевому побратиму. Вот как вспоминает общение с генералом Насировым один из старейших ветеранов Республики капитан 1 ранга Александр Гритченко: «Мне, прослужившему в Военно-Морском Флоте немало лет, были привычны уставные взаимоотношения между старшими и младшими, и я, естественно, обращался к Насирову по воинскому званию. В очередной раз после подобного «чинопочитания» генерал меня мягко остановил и сказал: «Александр Александрович, у меня есть имя и отчество...» В последние годы жизни в центре его внимания были вопросы, связанные с Карабахской войной, усиление военно-патриотического воспитания молодежи, перспективы и пути усиления вновь создаваемой Национальной армии. В период военного конфликта в Карабахе по инициативе генерала Насирова бывшие фронтовики, труженики тыла военных лет, ветераны Вооруженных Сил систематически выезжали на передовые позиции, поддерживали бойцов, обменивались боевым опытом. В эти годы многое было сделано ветеранами по выходу Азербайджана из информационной блокады, доведения по различным каналам до мировой общественности правды о подлых действиях армянских сепаратистов. Благодаря инициативе генерала Насирова стала традицией участие ветеранов в торжественных проводах молодежи в вооруженные силы Азербайджанской Республики, уроки мужества и патриотизма, тематические вечера, проведение в школах военно-патриотических конкурсов на лучшее сочинение, рисунок, песню, создание книг Памяти, Досок Почета ветеранов, клубов фронтовиков. Особое внимание Насиров уделял своевременному открытию памятников, мемориалов, бюстов героям Карабахской войны, содержани содержанию воинских захоронений, материальному и моральному поддержанию родителей, близких родственников Шахидов, отдавших свою жизнь за Родину. На встречах со школьниками и студентами, призывниками и воинами, в средствах массовой информации генерал Насиров неизменно говорил о стойкости и мужестве азербайджанского народа в различные периоды истории, о беззаветной преданности азербайджанцев идеалам свободы и независимости, о неизбежности очищения священной карабахской земли от зарвавшихся армянских вояк и восстановления территориальной целостности страны. Он верил в блестящее, светлое будущее Азербайджана! Заместитель председателя организации ветеранов войны, труда и вооруженных сил Азербайджанской Республики, доцент академии госслужбы при Президенте Азербайджанской Республики, доктор философии, Полковник Джалил Халилов

Xəbər verdiyimiz kimi, səhər saatlarında Tovuz rayonu ərazisində şiddətli döyüşlər zamanı şəhid olan polkovnik İlqar Mirzəyevin nəşi paytaxta gətirilib. Bakıda polkovniklə vida mərasimi keçirilib. Mərasimdə izdiham yaşanıb.  Axşam.az xəbər verir ki, “Xəzər xəbər”ə müsahibə verən şəhid komandirin oğlu Elvin Mirzəyev atası ilə fəxr etdiyini və atasının yolu ilə gedəcəyini deyib:   “Onun yolu ilə gedəcəyəm. Düzdür, məni evdən heç vaxt qoymurdular. Özü də bəzən imkan verməzdi ki, onun yolu ilə gedim. Amma mən qərara almışdım, bilirdim. Mənim burada boynu bükük olmağıma baxmayın. Mən bu yaşıma qədər həmişə atamla fəxr etmişəm, indi də edirəm. Şəhidlik hər adama qismət olmur. Onun adını da, şanını da həmişə uca tutacağam”. video

Bu gün Respublika Veteranlar Təşkilatının Rəyasət Heyətinin toplantısı keçirilib.   Tədbiri giriş sözü ilə açan Respublika Veteranlar Təşkilatının sədr müavini, polkovnik Cəlil Xəlilov son yarım ildə təşkilat tərfindən  görülən işlərin miqyas və mahiyyətinə diqqət çəkib. Polkovnik qeyd edib ki, Respublika Veteranlar Təşkilatı dövlətimizin siyasətinə uyğun olaraq veteranlarla bağlı hər bir məsələyə xüsusi diqqət və həssaslıqla yanaşır, öz fəaliyyətini keyfiyyətcə yeni mərhələyə yüksəltmək istiqamətində konkret adımlar atır.   Daha sonra Respublika Veteranlar Təşkilatının şöbə müdirləri görülən işlərlə bağlı hesabat verib, gələcək fəaliyyətlə bağlı maraqlı təkliflər səsləndiriblər.   Tədbirin sonunda çıxış edən Respublika Veteranlar Təşkilatının sədri Fatma Səttarova Azərbaycan ordusunun, Ali Baş Komandanın 44 günlük müharibədə böyük fədakarlıqlar göstədiyini vurğulayıb, hər bir vətəndaşın ölkə başçısnın ətrafında bundan sonra da sıx birləşməsinin vacibliyini qeyd edib.   Tədbirin sonunda veteranları maraqlandıran suallara cavab verilib, xatirə şəkli çəkilib.   Respublika Veteranlar Təşkilatının mətbuat xidməti